......Zou je willen ruilen met mij? (mijn lief in mijn gedachten)

Zou je willen ruilen met mij?

Ik sluit mijn ogen en ik heb de mooiste fantasien.
Ik sluit mijn oren en hoor de mooiste muziek.
Ik beweeg me niet en toch voel ik je aanraking.

Zou de wereld zo mogen zijn?
Niet voor altijd maar gewoon voor even?

Ik loop niet en ik leg de grootste afstanden voor je af.
Ik praat niet maar ik vertel je mijn diepste geheimen.
Ik drink niets omdat jij mijn drinken harder nodig hebt.

Zou de wereld zo mogen blijven?
Niet voor even maar voor altijd?

En dan als ik mijn ogen open, zie ik een wereld met daarin die mooie fantasien.
En ik open mijn oren en hoor jou stem, mijn mooiste muziek.
En ik beweeg me op het ritme van jou aanraking, we dansen weer!

En ik loop met jou de afstanden die we kunnen.
En als ik met je praat weet je al wat ik je wil zeggen.
En mijn dorst is pas gelest als we samen wat drinken.

De wereld in mijn hoofd, de wereld in jou hoofd
Twee werelden ineen, samen.
De wereld van ons samen kan best in twee hoofden.

Maar ik weet zeker:
Niemand zou met mij willen ruilen....

JA ZUSTER, NEE ZUSTER

Alleen het kostuum ontbreekt nog, maar ik zou zo de zorg in kunnen. Of ik daar nu zo blij van word?

Mmmm ik zou het makkelijk kunnen hoor, maar om nu een 24 uursdienst te draaien elke dag is me een beetje te veel van het goede.

Ik draai voor een heleboel dingen mijn hand niet om, maar de irritaties komen eraan en dat voel ik aan mijn water...

Tja er worden wat termen gebruikt in de zorg en voel me al een hele verpleegkundige die het geduld moet opbrengen van een olifant met een hele dikke huid. Ik ben dus een soort "Superzuster Agnes" die heel sterk moet zijn (fijn dat ik vroeger aan body-building heb gedaan!) en geduld voor 10 (daar is mijn opleiding van kleuterjuf weer goed voor geweest) en een soort van taxi juf (ha ha want ik ben Taxichauffeuse geweest in Brabant). Een heftruck diploma heb ik ook, phoehee waar kan ik dat straks in de praktijk voor gebruiken? En wat dacht je van de textiel-opleiding: dan maak ik leuke speelpakjes van leuke stofjes.

Whaahaa, zie je wel ik ben van alle markten thuis...alleen ik heb tijd te kort.

24 uur draaien op een dag (ik lig met 1/4 oor te slapen en 3/4 oor ben ik wakker): En het vervelende is: IK HOOR ALLES !!!

Balen dus!

Om het uur word ik bijna wakker van geluiden beneden, het draaien in bed, het op en neer dalen van het electrische bed, waarbij ik me afvraag of hij zichzelf niet dubbel heeft geklapt (is al vaker voorgevallen).

En dan is het ook nog eens zomertijd geworden van zaterdag op zondag.

Voor mijn gevoel was het al weken zomertijd, want in het weekend uitslapen? FORGET IT !!

Ook het cpap apparaat wat s'nacht opmoet voor de slaapapneu gooit hij er wel eens af en dan hoor je s'nacht een soort van stofzuiger...heel irritant.

Uitslapen....dat is er niet bij hoor. Dus speel ik (moet helaas) weleens 'dommetje' en ben ik even niet in 'the mood' om er uit te komen. En gelijk heb ik, want ik ben geen robot. Mijn batterij moet gewoon voldoende opgeladen zijn om te kunnen functioneren. Het is niet tegen te houden dat er dan iemand roept en ziet dat het buiten licht aan het worden is.

Net kleine kinderen...het is niet meer donker dus we mogen uit bed.

Strompelend ga ik de urinaals legen en zeg dat het nog geen tijd is dus er moet nog geslapen worden.

Onder gemompel word er dan toegestaan dat ik terug kan, mits er niet een grote boodschap gedaan moet worden, want dan ben je pas echt wakker...nou ja wakker, gebroken wakker dan.

Daar helpen de komkommers ook niet meer voor onder je ogen.

Ach, we hobbelen het weekend wel door, maar ontspanning is er bijna niet bij, dus eigenlijk is het enige momentje van de dag dat de 'was-zuster' komt van de thuiszorg, zodat 'Superzuster Agnes' eens zelf onder de douche kan om echt goed wakker te worden, mijn momentje. Welgeteld een klein halfuurtje.

Dit weekend heb ik hem bepaalde taken toebedeeld, zodat ik niet voor alles moest opdraaien.

Het hele weekend koffie zetten, niet te veel laten doen, dus alleen de koffiemomentjes..dat moet toch lukken?

Pffft, moeilijk hoor: de waterkraan laten lopen en het filter er niet onderzetten maar wel het apparaat aandoen...

Allemaal best heftig denk ik dan als je zoveel vergeet, want hoe gaat dat als ik er niet ben?

Niet altijd goed dus. En dat is een confrontatie met mezelf: Ik kan niet gemist worden, nee ik zeg het verkeerd: Er moet hier altijd iemand in huis zijn omdat alleen functioneren niet kan en gaat.

De wil is er wel maar de praktijk is anders.

En daar moet ik even een goede weg in vinden.

Tussen ik, hij en samen.

Natuurlijk word hij wel eens boos, geirriteerd of ongeduldig, maar dat is het nu juist: Daar kan hij niets aan doen. Dus het is Ja Agnes hier en Nee Agnes daar....bij wijze van spreken dan.

Om zo afhankelijk te zijn van iemand, van de ene op de andere dag dat is niet mis.

En begrijpelijk dat je je geduld weleens verliest en verdrietig word.

Maar daar help ik hem niet mee om altijd de helpende hand te bieden.

Hij moet leren heel veel dingen zelf te doen, zelfs met 1 helf van het lichaam.

Dat lukt hem aardig. En als ik nu doorzet en hij dat oppakt, dan komen we een heel eind en kunnen we best een mooi en gelukkig leven hebben samen, want het blijft mijn lieve 'grizzly beer'.

En al is hij weleens in de war en de weg kwijt, dan moet ik hem maar helpen om door de bomen het bos weer te vinden. De voorzieningen thuis gaan ook goed komen. We hebben van alles binnen. De goedkeuringen zijn er, nu de uitvoering daarvan nog.

En dan zal hij zich ook beter kunnen verplaatsen in huis. En zich meer kunnen concentreren op het wonen en leven in huis. Want zeg nu eerlijk...beneden slapen en afgezonderd zijn dan voel je je als een beest in een kooi. Dat kan niet en mag niet.

Met de groeten van Superzuster Agnes

VAN ALLES WAT

Als je een beetje weet hoe ik in elkaar steek, dan begrijp je de opbouw van dit blog wel denk ik.
Het is een komen en gaan van alledaags dingen die in mijn hoofd zitten.

Er gebeurd ook van alles om me heen, dan weer dit en dan weer dat.
En ik wil ALLES WETEN...erg he? hi hi

Whaahaa, dat is nu zo leuk aan mij (al zeg ik het zelf) ik ben geen dag het zelfde en ik kan zeer verrassend uit de hoek komen. Tja, daar moet je dan wel een beetje tegen kunnen! En wat is daar verkeerd aan zou ik zeggen. Altijd het zelfde riedeltje afspelen is ook maar saai, dus wat spanning in mijn leven kan geen kwaad.
Zomaar ineens vandaag, moest ik iemand gewoon een sms sturen om een knuffel te geven, en een bloemetje weggeven.
Een vriendelijk woord voor die persoon die het nodig heeft, en een beetje aardig zijn voor de buurvrouw.
Ach laten we het er op houden dat het bij mij af en toe LENTE is in mijn hoofd. Ik ben niet gek, welnee ik ben stapel..... ;))

Laten we wel wezen dit Blog is geen dagboek!

Dit Blog is een kijkje in mijn leven over hoe ik de dingen ervaar en mee maak.
Heerlijk om te lachen, maar ook te huilen met vrienden die je dan begrijpen.

Mijn leven is zo totaal veranderd, en in dusdanige proporties, dat ik ook wel eens achter mijn oor krabbel...
ga ik dit karretje wel trekken?
Dus af en toe wil ik mijn hoofd op iemands schouder leggen, tja dat heb ik gewoon effe nodig en die arm om me heen is ook een welkom gebaar, net als die zoen die ik krijg: niks verkeerds mee.
Denk lekker wat je wilt. Ik zit daar niet mee.
En toch zullen er altijd mensen om me heen zijn die met argusogen, (lees : Haviks-ogen of Aasgier-ogen) mij een stempel gaan opdrukken.

Kijk en daar doe ik niet aan mee! Ik MOET zelfs genieten!
Dat is me zelfs gezegd! "Geniet van je dagen en blijf genieten. Zorg ervoor dat je dat behoud!"
Mijn vrijheid ga ik niet opgeven in dienst van mijn vriend, dat kan en mag niet!
Waar moet ik dan mijn batterij opladen?
Dus een soort afspraken agenda moet er komen!
Het voelt als een zandloper die de tijd wegtikt.
Nog 7 weken en dan...komt mijn vriend naar huis, tenminste als hier alles klaar is.
Aannemers zullen nog bezig zijn en volop in de rotzooi zit ik dan.
Als er nog niets klaar is hier in huis dan gaat hij voor een tussen oplossing naar een verpleeg tehuis.
Het is niet anders.
Ik ben de wereld ondertussen op een andere manier gaan zien en heeft mijn ogen geopend.

Vandaag dus de lente in mijn hoofd!

Heerlijk!
Lekker dansen op locaties die ik al eerder bezocht heb en waar ik nog nooit geweest ben.
Vrienden uitnodigen om te komen eten of een lunch met een vriendin of nog beter: midden op de dag een terrasje pakken in hartje Amsterdam..een stad waar ik graag kom!
Altijd mensen om je heen, Rembrandtsplein, Leidseplein....heerlijk!

Morgen weer een druk weekend voor de boeg, dus vanavond even de  batterij opladen met alleen maar vrolijke, lachende mensen om me heen.
Kom me maar halen, ik wil wel dansen!

Van alles wat....hier op dat Blog van mij.

KOFFIE SPECIAAL.....PUUR en zonder toebehoren

Koffie! Koffie? Koffie, Koffie; Koffie.


Stomme zin eigenlijk, maar dit zinnetje vergeet ik nooit meer.
In mijn jeugd ben ik naar het Evoluon in Eindhoven geweest, en daar had je zo'n apparaat dat op allerlei leestekens, die de Nederlandse taal rijk is, het woord koffie uitsprak.

Aangezien ik gisteren de koffie (Griekse koffie) vergeten ben na de maaltijd, beseftte ik dat er zoveel soorten zijn die geliefd zijn en door geliefden wordt gedronken op verschillende manieren.

Koffie verkeerd, Cappucino, Cafe au Lait, noem maar op.
Allerlei koffie's worden met verschillende toebehoren opgediend, waarschijnlijk om "het vreselijke zetsel" te maskeren. Bonbons, slagroom, wafels,...alles word uit de kast getrokken om de klant met extra's te paaien.

Uit allerlei streken komt dit zwarte goedje, en ik ben ook zo'n koffieklant.
Maar door al die randproducten zoals petit fours en wafels wordt de pure koffie smaak verpest.
Ik hou er van om alles uit te proberen totdat je het summum van koffie hebt gevonden, en die hou je lekker voor jezelf.

Er is maar 1 soort koffie die ik heerlijk voor mezelf houd: koffie speciaal!
Speciaal alleen voor mij gezet en geserveerd, vol liefde en met passie voor smaak.
De ingredienten geef ik niet prijs, mijn mond is verzegeld over de wijze waarop deze gezet word.
Sterk, puur en passievol en vol van smaak, waarbij je de zintuigen niet eens hoeft te stimuleren om dit te mogen en kunnen proeven. Je ogen sluiten en genieten denk ik dan. Alleen te drinken op speciale momenten en de geur op te snuiven: de rest komt vanzelf! Het is wel wenselijk deze koffie tot je te nemen voor het ultieme genotsmoment op een moment dat je niet gestoord wil worden. Dus deuren dicht, bel uit en genieten maar!

Koffie speciaal .... voor mij een goddelijk goedje.
Oxytocine (liefdeshormoon) is een speciaal goedje wat in de koffie zit, en verhoogd het libido.
Nooit geweten, fijn om dit eens te vermelden voor al die mensen die zeggen dat koffie slecht is!

Wat zal ik veel koffie drinken , whaahaa !

Griekse virus is niet meer weg te denken!

Geinspireerd door het Griekse eiland Samos, heb ik er een paar heerlijke recepten aan overgehouden.

En natuurlijk komt dat thuis regelmatig op tafel!

Even je ogen dicht en een heerlijke muziek cd uit Griekenland opzetten verhogen de sfeer!
Een Ouzo maakt het af of een heerlijke witte muskaatwijn: Samoswijn!
De lekkerste die er bestaat!

Tzaziki en Griekse stoofschotel zijn favorieten evenals de balletjes gehakt in saus zijn niet te versmaden.

Leuke bijkomstigheid: Als je bij ons komt eten moet je verkleed aan tafel!
Op en top Grieks zoals het hoort!

Yamas!

Glitter, Glamour en verliefd zijn

Verre van dat voel ik me soms....maar ik zou zo graag eens willen dat dat weer kon! En dat gebeurde ook.
Soms lijkt het alsof je per dag 10 jaar ouder word. Althans zo voelt het.
Je kunt je super jong voelen, maar soms als je in de spiegel kijkt dan tekenen de hectische dingen je leven zo sterk.

Het is echt niet zo dat ik boos ben, als ik peins of voor me uit staar...
Het maakt een leven zo dubbel; hard werken en genieten (2 tegenstrijdigheden), er is een wereld waarin ik me zoveel meer vrouw voel als ik dans en plezier maak. Ik zou het elke dag wel willen; helaas is de werkelijkheid wel even anders. Keihard werken, weinig slaap. Dagen van boosheid, verwardheid maar ook het lachen om elkaar en genieten van momenten die zo goed gaan(als duren deze veel te kort).

Wauw, bedacht ik me voordat ik een borrel nam na thuiskomst; ik heb 60 uur non-stop verpleegd en verzorgd en toch val ik niet om. Vast een deel uit het verleden bedacht ik me snel.
Al heel wat keren mijn neus gestoten en dat doet nu geen pijn meer.
Menig keer gevallen, maar ik voel nu niets meer. Gekwetst tot en met, maar mijn ziel heeft eelt.

Als jong meisje had ik dromen, die ik waar wilde maken. Ik ben heel ver gekomen en de helft is verdwenen.
Al heel wat keren moest ik mijn plannen en ideeen bijstellen en dat deed ik als in het begin; met 100%.
De procentjes zijn wat minder geworden, maar ik heb nog steeds mijn doelen en ideeen.
Misschien met minder glans en glitter maar met overgave en soms wat gereserveerd te zijn (wat ook helemaal niet verkeerd is)
Niet meer het jonge veulen dat maar overal op af stapt, maar wel met eerlijke kijk naar het leven en gevoel voor liefde en passie.
En dat is gelukkig nooit verdwenen! Ik heb geleerd verliefd te zijn en het gevoel vast te houden, keer op keer.
Verliefd zijn is mooi en geeft mij het gevoel weer te stralen en mooi te zijn.
Lachen en liefhebben, genieten van mijn medemensen.
Of ik verliefd ben?

Nou en of! Nog steeds, elke dag!

Op de zon, de dingen die passeren op een dag, op bloemen, dansen en zelfs op jou!

Mensen die ik tegenkom en me waarderen op mijn sterke (en minder sterke) kanten, zelfs daar krijg ik warme gevoelens van.

Verliefd zijn, daar kun je van zweven en alles gaat je gemakkelijker af. Ik hoop dat gevoel ook nooit meer kwijt te raken. Verliefd zijn dat moet je meerdere keren per dag meemaken op een dag, het is de brandstof voor een leven vol glitter en glamour (zelfs al krijg je er per dag een paar rimpels bij).

Perron 3a een bijzondere locatie!

Perron 3a in Haarlem ....nu nog leeg, maar als de salsa muziek klinkt is de dansvloer vol!

Kleur en plezier in mijn leven is wat belangrijk is voor mij!
Voor sommige onder mijn "mee-lezers" een begrip wat zeer waardevol is, voor andere onbegrijpelijk.
Gek toch, dat mensen mij niet snappen? Even de druk van de ketel halen is zo belangrijk en noodzakelijk.
Gelukkig maken de mensen die met mij dansen me blij en vrolijk. De dans-combinaties die ik zo graag wil leren, omdat ik alles wil kunnen dansen maken me nieuwsgierig.

Wat is er heerlijker om te genieten van de mensen om je heen die met je mee feesten zo op zijn tijd?
Heerlijk te kunnen dansen met mensen die er net zoveel plezier in hebben als ik!
Genieten van de salsa-klanken uit de draaitafels van de DJ's en vrolijk dansende mensen om me heen.
Iedere locatie heeft zo zijn charme, maar dansen op het station van Haarlem in wachtkamer van Perron 3a is voor mij het summum!
Dit Perron heeft voor mij een sentimentele waarde. Dit Perron heeft er voor gezorgd dat ik in Noord-Holland ging wonen, en dit Perron heeft vele schaterlachen veroorzaakt maar ook tranen.

Perron 3a: van Haarlem naar Breda...ik zal het nooit vergeten.
Maar weer gaan wonen in Breda? Nee mijn ziel zit hier geworteld in het Noorden.
Mijn vriendenkring dijt uit en dat vind ik zo fijn, dat ik ook hier weer mijn kleurrijke leven kan uitbouwen!

Ondanks mijn 'andere leven' wat ik straks ga krijgen kies ik voor de liefde van mijn leven en zullen we samen oud worden.
Wij beiden moeten ieder onze eigen dingen kunnen blijven doen, waar we allebei ons plezier in beleven.
In welke vorm dan ook.

Lieve lezers, ik houd van het leven en ik houd van jullie allemaal.
Eigenlijk moeten we gewoon beloven het leven zo aangenaam te zullen maken voor elkaar; moet je eens opletten hoeveel meer plezier we hebben!

Dus waar ik jullie ook tegen kom ..... ik omarm je als een stukje van mijn leven!
Laat me zwieren over de dansvloer en dans met mij een pittige Salsa, vrolijke Merengue of een waanzinnge Bachata...
Door het dansen laad ik mijn batterij weer op en kan ik de hele wereld aan!

Heb elkaar lief xxxx
Ik heb jou lief !

MRI-scan

Een goed bericht gekregen over de uitslag van de MRI-scan!

Eindelijk kan ik voorlopig weer eens vooruit kijken en weer over een jaar terug komen.
Het heeft me een paar nachten gekost dat ik moest overgeven en slecht geslapen had ik ook.
Nu ga ik me weer focussen op het verbouwen in huis en de daarbij behorende financiele plaatje.

Later op de dag

Het word na het verlaten van mijn laatste werkplek steeds relaxer thuis.
En steeds later op de dag word ik pas actief.
De vermoeidheid komt er nu pas uit.

Dingen gaan eindelijk eens vorm aan nemen.
Zoals structuur in de planning en het opruimschema.
Nu nog een overzichtsagenda maken voor de komende weken en maanden.
Als dat op de rails staat is het nog gemakkelijker om dingen aan te pakken.

Dus nu einde middag ben ik na mijn eerste bak koffie pas aan het wakker worden.
Vanavond nog eens kijken of ik nog mensen tegenkom en ga ik heerlijk socialisen.

De komende weken gaat hier aardig wat volk over de vloer komen voor de verbouwing.
Tja en dan kan ik daarna eens gaan kijken of het allemaal te realiseren is voor de winter, om de schilder er doorheen te laten gaan en de tuinman het grote werk te laten doen.
Het word pittig maar vreselijk geweldig mooi!

Een tuin om van te genieten!

Binnenhuis-architecte

Jawel ik heb het voorjaar in mijn hoofd en ben aan de poets gegaan.
Lekker alles gezogen en geweild en alles omgezet!

Dat ging ook niet langer met dat bed midden in de kamer.

Heerlijk de ruimte en ik heb mijn woonkamer weer terug!
Straks lekker op het terras gaan zitten, kopje koffie drinken!

Het afstrepen van gedane zaken en het laten "verdwijnen" van personen uit het verleden

Zo!! Dat is er uit!
Als mensen denken dat ze met mij een loopje kunnen nemen..dan hebben ze het goed mis.
Alle zaken waar ik bezit van heb, worden nu vernietigd en in de papier versnipperaar gedaan.
Weg!
Alles gaat weg!
Van officiele docomenten tot foto's en andere bewijzen.
Ik ben het zo zat om de eerlijkheid zelve te blijven terwijl er om me heen word geroofd.
Iedereen met wie ik in het verleden heb gewerkt en mee heb samen geleefd of mee om ben gegaan kunnen het heen en weer krijgen.
Ze krijgen niets meer terug.
Ik was allang op nieuw begonnen, maar nu gaat "die rugzak die op zolder stond" de vuilnis bak in.

Einde van het verleden!
Een mooi nieuw begin met een schone lei.

Voordeel van zoiets is dat je figuurlijk alles kan weggummen uit je hoofd.
Vervelende situaties zijn er niet meer en wat belangrijker is:
Vervelende personen kunnen je gewoon niet meer lastig vallen omdat ze niet meer 'bestaan'.
Geen oude werkgever meer of baas die jou ontslag heeft gegeven en noem maar op...
Geen oudzeer meer!
Fijn overal van af te zijn; ik heb het van mijn schouders laten glijden.
Op naar de nieuwe toekomst!

Geduld

Geduld is een schone zaak zeggen ze wel eens, maar na een aantal keer douchen was ik aardig schoon en had ik nog geen geduld...
Ik word aardig op de proef gesteld zo in deze periode.
Wat eerst waar is, is niet waar.
Wat niet waar is, is wel ineens wel waar.
Word ik nou gek of heb ik er geen geduld meer voor?
Spanningen lopen erg op zo, en ga ik dat redden in de toekomst?
Ik wil zo graag, maar het is zo moeilijk.
Moet ik het dan maar allemaal over me heen laten komen?
Nee, zeg ik dan!
Niet te pas en te onpas mij maar laten opdraven voor dingen die je ook later kan doen.
Zo oneerlijk!
Beter maar eens een lijst maken van wat ik zoal doe op een dag.
Dan word voor de ander duidelijk waar ik mijn energie insteek en dan word ik misschien eens wat meer gewaardeerd.
Geduld ja, het is een schone zaak.
Maar als er niets meer te poetsen valt weet ik niet waar ik het geduld vandaan moet halen.

MRI-scan

Vandaag had ik een MRI-scan voor mijn been, de zoveelste op rij....
Altijd een dubbel gevoel. Ver van te voren voel je je goed, daarna onrustig en achteraf onzeker.

Zal die scan wel de goede uitslag geven?

 Niemand wil een negatief antwoord hebben over de gemaakte scans. Maar het is afwachten. Over een paar dagen zal duidelijk zijn wat de uitslag is.

Pijnlijk is hij wel dat been van mij, eigenlijk vreselijk vermoeid. En dan weet ik niet hoe ik moet zitten, staan of liggen.

Zeurende pijn die de hele dag kan aanhouden.

Mijn gedachten maar op nul en nergens aan denken.

Veel dansen en plezier maken met mijn lief.

Voor zover dat dan kan.

Dat komt hard aan!

Een hele nare rekening op de mat!
Door alle commotie van de afgelopen weken heb ik dus zonder te betalen doorgereden bij een tankstation.

En dat voor een bedrag van 16,00 euro!

Totaal bedrag 66,00 euro....
Tel uit je winst.

Ik ben er zuur van...
Hoezo die blauwe envellop van gisteren?

De kleur blauw : Belasting en Parkeerkaart voor invaliden

De beruchte blauwe envellop...
Wie gruwelt er niet van?

Het is even spitten in het papier werk maar uiteindelijk is het een weer een klus die te klaren is.

En hopelijk met een goed gevoel als je wat terug krijgt.
Met wat kunst en vliegwerk ben ik er zo weer doorheen en kan het voor 1 jaar in de kast.

Er moet nog zoveel in het huis gedaan worden en aangeschaft worden...

Dat aanschaffen doe ik maar eens na alle aanpassingen van de woning, want voorals nog weet ik niet wat we vergoed krijgen van de WMO.

De parkeerkaart is ook nog niet binnen. En daar moet ook weer een hangslot op i.v.m. diefstal.
Anders jatten ze die uit je auto, loop je weer een blauwtje....
En een dikke prent die je kan betalen!
Dan word je niet groen en geel van ergenis; maar ik zou blauw aanlopen..van woede.