Verbouwen is echt zo leuk niet als je zou denken.
Natuurlijk is er altijd eerst troep voor nodig, wil je het netjes hebben.
Dat er zoveel bij komt kijken heb je in eerste instantie niet in de gaten.
Eerst natuurlijk de muren van het behang ontdoen, en kijk daar hebben we het eerste probleem: er zitten drie lagen over elkaar (hoeveel lagen kun je plakken zeg?)
Dan het tweede probleem: het stucwerk laat los en zo is er dus geen beginnen aan met rollen met latex.
Dat is een duur grapje!
Vervolgens sloop je een tussenmuur en blijkt er meer afval te zijn dan je dacht, dus dat word 3 x rijden met een aanhanger vol vuil.
Achteraf gezien moet je ook met eigen auto (een volle laadruimte) 2 x naar de vuilstort rijden.
Afgezien daarvan heb je in je huis de spullen al 4 x in je handen gehad, en nu lijkt het op de winkel van Malle Pietje.
Ik heb me voorgenomen om voordat ik alles weer op zijn plaats ga zetten eens goed na te denken of het in de opslag kan of weggedaan kan worden.
Er is te veel in huis wat we niet nodig hebben.
Wat dacht je van 3 strijktafels en 3 strijkijzers?
Of 3 magnetrons en 6 koffiezetapparaten?
En dan alles bijna dubbel voor wat betreft bestek, kopjes en borden.
Het beste in de kast en de rest weg.
Aangezien er een grote verzameling dvd's is en video banden van allerlei genres is het moeilijk kiezen wat er in de kast op de plank moet staan en wat in de opslag kan.
Op dit moment nog geen zicht op uitzoeken maar op reorganiseren.
Wat komt waar te staan.
Gordijnen ophangen en vloer erin.
Het preciesie werk komt later wel.
De klusjesman werkt alles systematisch af en is een man met gouden handen.
Heeft inzicht en denkt met me mee of iets goedkoper kan en waar ik het beste mee geholpen ben.
Lange termijn denken en plannen daar heb ik wat aan, en valt helemaal in mijn straatje.
Ik heb zelfs verstand van heel veel andere zaken gekregen.
En niet alleen van verbouwen maar ook van inzicht in de financiele kant.
Een tweede rekening is geopend en ook hypotheken draai ik mijn hand niet voor om.
Lange termijn planning, ook voor kosten besparende projekten zoals ruimtes isoleren en woning verbetering.
Tjonge allemaal verborgen talenten die nu zijn nut kunnen doen.
Ik wist dat ik creatief was, maar ik verbaas mezelf.
Wel leuk dat ik deze talenten aanboor, want daar kan ik me voordeel mee doen.
De administratie is een kolfje naar mijn hand.
En dan moet ik toch eigenlijk hard lachen, omdat er bij het laatste bedrijf waar ik gewerkt heb gezegd is dat ik niet adhoc reageer.
Ik zal het nooit vergeten.
Als zij zelf ooit eens in zo'n situatie staan, zal ik heel hard roepen dat ze zich niet zo moeten aanstellen.
Want of het nu meneer Janssen is of meneer Pietersen, ik lach erom wat ze mij toen gezegd hebben: "Ik heb geen zin in gedoe".
Ze mogen van mij dit "gedoe" krijgen.
Gratis en voor niks!
Niksnutten zijn het...geen woord meer over vuil maken....verloren energie.
Terug naar nu en deze wereld:
Want hoe bizar is het toch dat wij zo in dit gammele schuitje zitten in stormachtig weer...
Er zijn mensen om ons heen die (hoe verzin je het) het nog slechter hebben.
De waarheid!
Mensen waarvan je houd die erg ziek zijn en operaties moeten ondergaan en mensen die weten dat ze doodgaan, niet lang meer te leven hebben.
Menselieve, wat zijn wij dan rijk!
Ik wil altijd alert zijn voor de dingen om me heen, maar heb ook geleerd dat je niet de hele wereld op je schouders kunt dragen.
En af en toe moet ik dus even 'lucht' hebben.
Een weekend er tussen uit.
En mijn week vakantie staat nu toch eindelijk eens vast.
Ik heb er nu al zin in.
Eerst de verbouwing maar eens achter de rug hebben.
Het heeft me al duizenden euro's gekost.
Maar ik heb het er voor over om het mijn vriend naar de zin te maken.
Die broekriem van mij kan echt niet strakker aangetrokken worden.
En ik weet heus wel dat er straks betere tijden aankomen.
Zeker weten.
Maar de wereld om me heen mag ook niet vergeten worden!
Voor iedereen is er wel een glimlach kado te geven, het kost niets maar geeft zoveel plezier.
Binnenkort is er groot feest met hapjes en drankjes om de thuiskomst te vieren.
Want wat heb ik dat gemist na 9 1/2 maand onzekerheid en revalidatie.
Eindelijk thuis....
Natuurlijk is er altijd eerst troep voor nodig, wil je het netjes hebben.
Dat er zoveel bij komt kijken heb je in eerste instantie niet in de gaten.
Eerst natuurlijk de muren van het behang ontdoen, en kijk daar hebben we het eerste probleem: er zitten drie lagen over elkaar (hoeveel lagen kun je plakken zeg?)
Dan het tweede probleem: het stucwerk laat los en zo is er dus geen beginnen aan met rollen met latex.
Dat is een duur grapje!
Vervolgens sloop je een tussenmuur en blijkt er meer afval te zijn dan je dacht, dus dat word 3 x rijden met een aanhanger vol vuil.
Achteraf gezien moet je ook met eigen auto (een volle laadruimte) 2 x naar de vuilstort rijden.
Afgezien daarvan heb je in je huis de spullen al 4 x in je handen gehad, en nu lijkt het op de winkel van Malle Pietje.
Ik heb me voorgenomen om voordat ik alles weer op zijn plaats ga zetten eens goed na te denken of het in de opslag kan of weggedaan kan worden.
Er is te veel in huis wat we niet nodig hebben.
Wat dacht je van 3 strijktafels en 3 strijkijzers?
Of 3 magnetrons en 6 koffiezetapparaten?
En dan alles bijna dubbel voor wat betreft bestek, kopjes en borden.
Het beste in de kast en de rest weg.
Aangezien er een grote verzameling dvd's is en video banden van allerlei genres is het moeilijk kiezen wat er in de kast op de plank moet staan en wat in de opslag kan.
Op dit moment nog geen zicht op uitzoeken maar op reorganiseren.
Wat komt waar te staan.
Gordijnen ophangen en vloer erin.
Het preciesie werk komt later wel.
De klusjesman werkt alles systematisch af en is een man met gouden handen.
Heeft inzicht en denkt met me mee of iets goedkoper kan en waar ik het beste mee geholpen ben.
Lange termijn denken en plannen daar heb ik wat aan, en valt helemaal in mijn straatje.
Ik heb zelfs verstand van heel veel andere zaken gekregen.
En niet alleen van verbouwen maar ook van inzicht in de financiele kant.
Een tweede rekening is geopend en ook hypotheken draai ik mijn hand niet voor om.
Lange termijn planning, ook voor kosten besparende projekten zoals ruimtes isoleren en woning verbetering.
Tjonge allemaal verborgen talenten die nu zijn nut kunnen doen.
Ik wist dat ik creatief was, maar ik verbaas mezelf.
Wel leuk dat ik deze talenten aanboor, want daar kan ik me voordeel mee doen.
De administratie is een kolfje naar mijn hand.
En dan moet ik toch eigenlijk hard lachen, omdat er bij het laatste bedrijf waar ik gewerkt heb gezegd is dat ik niet adhoc reageer.
Ik zal het nooit vergeten.
Als zij zelf ooit eens in zo'n situatie staan, zal ik heel hard roepen dat ze zich niet zo moeten aanstellen.
Want of het nu meneer Janssen is of meneer Pietersen, ik lach erom wat ze mij toen gezegd hebben: "Ik heb geen zin in gedoe".
Ze mogen van mij dit "gedoe" krijgen.
Gratis en voor niks!
Niksnutten zijn het...geen woord meer over vuil maken....verloren energie.
Terug naar nu en deze wereld:
Want hoe bizar is het toch dat wij zo in dit gammele schuitje zitten in stormachtig weer...
Er zijn mensen om ons heen die (hoe verzin je het) het nog slechter hebben.
De waarheid!
Mensen waarvan je houd die erg ziek zijn en operaties moeten ondergaan en mensen die weten dat ze doodgaan, niet lang meer te leven hebben.
Menselieve, wat zijn wij dan rijk!
Ik wil altijd alert zijn voor de dingen om me heen, maar heb ook geleerd dat je niet de hele wereld op je schouders kunt dragen.
En af en toe moet ik dus even 'lucht' hebben.
Een weekend er tussen uit.
En mijn week vakantie staat nu toch eindelijk eens vast.
Ik heb er nu al zin in.
Eerst de verbouwing maar eens achter de rug hebben.
Het heeft me al duizenden euro's gekost.
Maar ik heb het er voor over om het mijn vriend naar de zin te maken.
Die broekriem van mij kan echt niet strakker aangetrokken worden.
En ik weet heus wel dat er straks betere tijden aankomen.
Zeker weten.
Maar de wereld om me heen mag ook niet vergeten worden!
Voor iedereen is er wel een glimlach kado te geven, het kost niets maar geeft zoveel plezier.
Binnenkort is er groot feest met hapjes en drankjes om de thuiskomst te vieren.
Want wat heb ik dat gemist na 9 1/2 maand onzekerheid en revalidatie.
Eindelijk thuis....
