....En dan ben je ineens weer samen: dat is wennen na 9 maanden.
Een hele tijd alleen vertoefd in huis en verbouwd samen met de aannemer....
Tjonge wat een werk. En nu dat het allemaal nog afgewerkt moet worden, heb ik geen zin meer.
Hoofdpijn en slecht slapen en een partner die te pas en te onpas uit bed moet.
Niet makkelijk allemaal, maar het is er wel en ik kan er niet omheen.
Overdag moet ik mijn slaap maar inhalen; in de hoop dat dat in de toekomst nog gaat verbeteren.
Een slaap-apneu apparaat wat niet goed aansloot is ook mede de oorzaak geweest met een 'lekkend masker' dat de nachtelijke rust werd verstoord.
Maar nu sinds een paar dagen duidelijk is geworden dat er een verkeerd masker gebruikt was zal het allemaal beter gaan.
Zo zal er een diepe slaap gerealiseerd kunnen worden en blijf je niet in de lichte slaap hangen.
Het eet patroon is net zo essentieel als de nachtrust.
2 bouwstenen waar een goed uitgerust lichaam op moet werken.
Bij CVA patienten is dat natuurlijk niet te meten met de dag.
Als er maar enige verbeteringen in zitten.
Een paar keer heb ik al mijn slaap attributen moeten oppakken om elders te gaan slapen.
Het blijft moeilijk en de nodige woorden zijn ook al gevallen omdat ik heel erg kort in de kar ben met te weinig slaap.
Het blijft een feit we kunnen er beide niets aan doen en moeten er het beste van maken.
