Ik ben zo toe aan vakantie!
En eigenlijk ben ik het zo zat om altijd maar weer te moeten antwoorden hoe het met ons gaat....
Wel lief hoor, maar ik wil mijn gewone leventje weer terug.
Al is het maar voor even.
Even gewoon Agnes zijn en niemand anders.
De dingen doen die ik leuk vond en weer lachen zoals vroeger.
Lekker in de zon luieren en niets doen....
Verwijten genoeg gehad zo om me heen.
En voel je vooral aangesproken als je dit leest.
Ik ben het zat om anderen het hand boven het hoofd te houden, daar zoeken ze maar iemand anders voor.
Verwijten die mensen maken zijn zo makkelijk.
Maar zo gemeen om iemand te veroordelen.
Deze en gene komen zichzelf nog wel tegen die vinden dat het mij gemakkelijk afgaat.
Ik heb het al eens eerder geschreven: neem het maar van mij over een maandje of wat, eens kijken of er dan nog veroordeeld of geoordeeld word.
Waarschijnlijk zal het erg stil worden als ik de vraag stel :
"Wie komt me helpen en neemt het even van me over?"
Er zal niemand reageren en ik verwacht daar ook geen reactie in.
Ik zal er mee moeten leren leven en dat is kei-hard maar een goede leerschool!
Sterk voel ik me en krachtig zoals het hoort, maar dat het zo verdomd moeilijk zou zijn, dat wist ik niet....
Ach, en als ik af en toe vakantie mag nemen, dan kan ik er weer tegen!
Dus laat me met rust en laat me genieten.
Agnes redt zich wel.
Echt wel!
