Alle berichten die ik geschreven heb die zijn zo tegenstrijdig als maar zijn kan.
Het lontje van de bom is aangestoken!
Ik trek het niet meer en foeter en ben boos.
Zeker na een aantal gebroken nachten waarvan ik er wederom om 5 uur uit moest.
Van nijd het hele huis maar gestofzuigd en gesopt.
Dan hoef de thuishulp niets meer te doen.
Uiteindelijk na vele huilbuien en heftige hoofdpijn komt er dan toch eens een psychologe om de hoek kijken.
Om te praten en te kijken waar de knelpunten zijn.
Nou dat kan ik je haarfijn uitleggen!
Nachtrust die verstoord word, een partner die vreselijk dwars is en te pas en te onpas mij wakker maakt.
Nu na wel meerdere malen te hebben moeten verkassen naar het zolderkamertje waar ik dan nog niet met rust gelaten word, omdat mijn mobiel om half 4 s'nachts gaat omdat ik moet helpen,.... is bij mij de maat vol!
Dit houdt niemand vol kan ik je vertellen.
En als dat wel zo is wil ik dat best leren maar doe het zelf maar eens even een paar nachten voor ...zo'n week of 2.
Daarna spreken we elkaar wel weer.
Die bom gaat zeker nog eens ontploffen en ik wilde het zo graag anders zien.
Er moet een wonder gebeuren anders loopt dit verhaaltje heel anders af.....
Of de bom dan inderdaad gaat barsten?
Geef mij de hulp die ik nodig heb en AANDACHT!
