Mantelzorg:
Mantelzorger, die stempel krijg je vanzelf.
Je vraagt er niet om, het gebeurd gewoon.
Het zorgen voor je partner die van de ene dag op de andere dag de hulp van je nodig heeft, en dat voor langere tijd, neemt een heleboel vrije tijd bij je weg en die tijd vul je in als zorg voor je naaste.
Mantelzorger ben je dan. Menig mens doet dit al jaren en dat altijd belangeloos. Want wat velen misschien vergeten is dat de mantelzorger in heel veel gevallen niet eens meer aan een betaalde baan toe komt, omdat een mantelzorger die intensief met de zorg belast is geen loon kan ontvangen van de getroffene.
Mantelzorg is vrijwillig, en dat doe je of uit noodzaak of uit liefde.
Ik doe het in beide gevallen.
Een herseninfarct bij de getroffene vraagt veel begrip en geduld, heel veel engelen geduld, van de mantelzorger.
Elke dag opnieuw zorgen dat de patiënt de juiste structuur krijgt en behoud. Het vaste ritueel hanteren en handhaven.
De juiste tijden de juiste medicatie, dezelfde dagindeling.
Het vergt discipline en tactvol handelen. Regelen van allerhande zaken.
Als mantelzorger ben je administratief belast met van alles; zoals hypotheek, belasting en planning.
Er blijft voor mij weinig vrije tijd over, omdat mijn dagen vol zitten met ook de huishoudelijke taken zoals boodschappen, koken en de was.
Er is niks mis mee met die zorgen die je hebt voor de ander, want dat doe je uit liefde en het gaat vanzelf.
De valkuil is alleen dat ik mezelf weleens voorbij loop.
Er dat moet ik leren,...
...om eens wat gas terug te nemen.
Maar verder doe ik het best goed geloof ik.
Ik? Ik ben mantelzorger!
